Προστατίτιδαείναι μια φλεγμονώδης νόσος του προστάτη. Εκδηλώνεται με συχνουρία, πόνο στο πέος, στο όσχεο, στο ορθό, σεξουαλικές διαταραχές (δυσλειτουργία στύσης, πρώιμη εκσπερμάτιση κ. λπ. ), μερικές φορές κατακράτηση ούρων, αίμα στα ούρα. Η διάγνωση της προστατίτιδας γίνεται από ουρολόγο ή ανδρολόγο σύμφωνα με μια τυπική κλινική εικόνα, τα αποτελέσματα μιας ορθικής εξέτασης. Επιπρόσθετα, γίνεται υπερηχογράφημα προστάτη, μπακπόσεβ προστατικής έκκρισης και ούρων. Η θεραπεία είναι συντηρητική - αντιβιοτική θεραπεία, ανοσοθεραπεία, μασάζ προστάτη, διόρθωση τρόπου ζωής.
Γενικές πληροφορίες
Η προστατίτιδα είναι μια φλεγμονή του σπερματογόνου (προστάτη) αδένα - του προστάτη. Είναι η πιο κοινή ασθένεια του ουρογεννητικού συστήματος στους άνδρες. Πιο συχνά επηρεάζει ασθενείς ηλικίας 25-50 ετών. Σύμφωνα με διάφορα στοιχεία, το 30-85% των ανδρών άνω των 30 ετών πάσχουν από προστατίτιδα. Πιθανός σχηματισμός αποστήματος του αδένα του προστάτη, φλεγμονή των όρχεων και των εξαρτημάτων, που απειλεί τη στειρότητα. Η ανάβαση της λοίμωξης οδηγεί σε φλεγμονή του ανώτερου ουρογεννητικού συστήματος (κυστίτιδα, πυελονεφρίτιδα).
Η παθολογία αναπτύσσεται με τη διείσδυση ενός μολυσματικού παράγοντα που εισέρχεται στον ιστό του προστάτη από τα όργανα του ουρογεννητικού συστήματος (ουρήθρα, ουροδόχος κύστη) ή από μια απομακρυσμένη φλεγμονώδη εστία (με πνευμονία, γρίπη, αμυγδαλίτιδα, φουρουλίτιδα)
Αιτίες προστατίτιδας
Ως μολυσματικός παράγοντας σε οξεία διαδικασία, ο Staphylococcus aureus (Staphylococcus aureus), Enterococcus (Enterococcus), Enterobacter (Enterobacter), Pseudomonas (Pseudomonas), Proteus (Proteus), Klebsiella (Klebsiella) και Escherichialili) . Οι περισσότεροι μικροοργανισμοί ανήκουν σε υπό όρους παθογόνο χλωρίδα και προκαλούν προστατίτιδα μόνο με την παρουσία άλλων προδιαθεσικών παραγόντων. Η χρόνια φλεγμονή οφείλεται συνήθως σε πολυμικροβιακές συσχετίσεις.
Ο κίνδυνος εμφάνισης της νόσου αυξάνεται με υποθερμία, ιστορικό συγκεκριμένων λοιμώξεων και καταστάσεων που συνοδεύονται από συμφόρηση στους ιστούς του προστάτη. Υπάρχουν οι παρακάτω προδιαθεσικοί παράγοντες:
- Γενική υποθερμία (εφάπαξ ή μόνιμη, που σχετίζεται με συνθήκες εργασίας).
- Ένας καθιστικός τρόπος ζωής, μια ειδικότητα που αναγκάζει τον άνθρωπο να βρίσκεται σε καθιστή θέση για μεγάλο χρονικό διάστημα (χειριστής υπολογιστή, οδηγός κ. λπ. ).
- Συνεχής δυσκοιλιότητα.
- Παραβιάσεις του φυσιολογικού ρυθμού της σεξουαλικής δραστηριότητας (υπερβολική σεξουαλική δραστηριότητα, παρατεταμένη αποχή, ατελής εκσπερμάτιση κατά τη διάρκεια μιας «συνήθης» σεξουαλικής επαφής χωρίς συναισθηματικό χρώμα).
- Η παρουσία χρόνιων παθήσεων (χολοκυστίτιδα, βρογχίτιδα) ή χρόνιων λοιμωδών εστιών στο σώμα (χρόνια οστεομυελίτιδα, τερηδόνα χωρίς θεραπεία, αμυγδαλίτιδα κ. λπ. ).
- Παλαιότερες ουρολογικές παθήσεις (ουρηθρίτιδα, κυστίτιδα κ. λπ. ) και σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα (χλαμύδια, τριχομονάση, γονόρροια).
- Καταστάσεις που προκαλούν καταστολή του ανοσοποιητικού συστήματος (χρόνιο στρες, ακανόνιστος και υποσιτισμός, τακτική έλλειψη ύπνου, υπερπροπόνηση σε αθλητές).
Υποτίθεται ότι ο κίνδυνος ανάπτυξης παθολογίας αυξάνεται με χρόνια δηλητηρίαση (αλκοόλ, νικοτίνη, μορφίνη). Κάποιες μελέτες στον τομέα της σύγχρονης ανδρολογίας αποδεικνύουν ότι το χρόνιο περινεϊκό τραύμα (δόνηση, διάσειση) σε αυτοκινητιστές, μοτοσικλετιστές και ποδηλάτες είναι ένας προκλητικός παράγοντας. Ωστόσο, η συντριπτική πλειοψηφία των ειδικών πιστεύει ότι όλες αυτές οι συνθήκες δεν είναι οι πραγματικές αιτίες της νόσου, αλλά συμβάλλουν μόνο στην έξαρση της λανθάνουσας φλεγμονώδους διαδικασίας στους ιστούς του προστάτη.
Καθοριστικό ρόλο στην εμφάνιση προστατίτιδας παίζει η συμφόρηση στους ιστούς του προστάτη. Η παραβίαση της ροής του τριχοειδούς αίματος προκαλεί αύξηση της υπεροξείδωσης των λιπιδίων, οίδημα, εξίδρωση των ιστών του προστάτη και δημιουργεί συνθήκες για την ανάπτυξη μιας μολυσματικής διαδικασίας.
Συμπτώματα προστατίτιδας
Οξεία προστατίτιδα
Υπάρχουν τρία στάδια οξείας προστατίτιδας, τα οποία χαρακτηρίζονται από την παρουσία μιας συγκεκριμένης κλινικής εικόνας και μορφολογικών αλλαγών:
- Οξεία καταρροϊκή. Οι ασθενείς παραπονούνται για συχνή, συχνά επώδυνη ούρηση, πόνο στο ιερό οστό και στο περίνεο.
- Οξεία ωοθυλακική. Ο πόνος γίνεται πιο έντονος, μερικές φορές ακτινοβολεί στον πρωκτό, επιδεινώνεται με την αφόδευση. Η ούρηση είναι δύσκολη, τα ούρα ρέουν έξω με ένα λεπτό ρεύμα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, υπάρχει κατακράτηση ούρων. Η υποπυρετική κατάσταση ή η μέτρια υπερθερμία είναι χαρακτηριστική.
- Οξεία παρεγχυματική. Σοβαρή γενική δηλητηρίαση, υπερθερμία έως 38-40°C, ρίγη. Δυσουρικές διαταραχές, συχνά - οξεία κατακράτηση ούρων. Αιχμηρές, παλλόμενοι πόνοι στο περίνεο. Δυσκολία στην αφόδευση.
Χρόνια προστατίτιδα
Σε σπάνιες περιπτώσεις, η χρόνια προστατίτιδα γίνεται το αποτέλεσμα μιας οξείας διαδικασίας, ωστόσο, κατά κανόνα, παρατηρείται μια πρωτογενής χρόνια πορεία. Η θερμοκρασία περιστασιακά ανεβαίνει σε υποπυρετικές τιμές. Ο ασθενής σημειώνει έναν ελαφρύ πόνο στο περίνεο, ενόχληση κατά την πράξη της ούρησης και της αφόδευσης. Το πιο χαρακτηριστικό σύμπτωμα είναι οι ελάχιστες εκκρίσεις από την ουρήθρα κατά την αφόδευση. Η πρωτοπαθής χρόνια μορφή της νόσου αναπτύσσεται σε μεγάλο χρονικό διάστημα. Προηγείται η προστατίτιδα (στάσιμο αίματος στα τριχοειδή αγγεία), που σταδιακά μετατρέπεται σε βακτηριακή προστατίτιδα.
Η χρόνια προστατίτιδα είναι συχνά μια επιπλοκή της φλεγμονώδους διαδικασίας που προκαλείται από τον αιτιολογικό παράγοντα μιας συγκεκριμένης λοίμωξης (χλαμύδια, τριχομονάδες, ουρεόπλασμα, γονόκοκκος). Τα συμπτώματα μιας συγκεκριμένης φλεγμονώδους διαδικασίας σε πολλές περιπτώσεις συγκαλύπτουν τις εκδηλώσεις βλάβης του προστάτη. Ίσως μια ελαφρά αύξηση του πόνου κατά την ούρηση, ήπιος πόνος στο περίνεο, ελάχιστες εκκρίσεις από την ουρήθρα κατά την αφόδευση. Μια μικρή αλλαγή στην κλινική εικόνα συχνά περνά απαρατήρητη από τον ασθενή.
Η χρόνια φλεγμονή του αδένα του προστάτη μπορεί να εκδηλωθεί με αίσθημα καύσου στην ουρήθρα και το περίνεο, δυσουρία, σεξουαλικές διαταραχές, αυξημένη γενική κόπωση. Η συνέπεια των παραβιάσεων της ισχύος (ή ο φόβος αυτών των παραβιάσεων) συχνά γίνεται ψυχική κατάθλιψη, άγχος και ευερεθιστότητα. Η κλινική εικόνα δεν περιλαμβάνει πάντα όλες τις αναφερόμενες ομάδες συμπτωμάτων, διαφέρει σε διαφορετικούς ασθενείς και αλλάζει με την πάροδο του χρόνου. Υπάρχουν τρία κύρια σύνδρομα χαρακτηριστικά της χρόνιας προστατίτιδας: πόνος, δυσουρική, σεξουαλικές διαταραχές.
Δεν υπάρχουν υποδοχείς πόνου στον ιστό του προστάτη. Η αιτία του πόνου στη χρόνια προστατίτιδα γίνεται σχεδόν αναπόφευκτη λόγω της άφθονης νεύρωσης των πυελικών οργάνων, της εμπλοκής στη φλεγμονώδη διαδικασία των νευρικών οδών. Οι ασθενείς παραπονιούνται για πόνο διαφορετικής έντασης - από αδύναμο, πόνο έως έντονο, ενοχλητικό ύπνο. Υπάρχει μια αλλαγή στη φύση του πόνου (ένταση ή εξασθένηση) με εκσπερμάτιση, υπερβολική σεξουαλική δραστηριότητα ή σεξουαλική αποχή. Ο πόνος ακτινοβολεί στο όσχεο, τον ιερό οστό, το περίνεο, μερικές φορές στην οσφυϊκή περιοχή.
Ως αποτέλεσμα της φλεγμονής στη χρόνια προστατίτιδα, ο όγκος του προστάτη αυξάνεται, συμπιέζοντας την ουρήθρα. Ο αυλός του ουρητήρα μειώνεται. Ο ασθενής έχει συχνή επιθυμία για ούρηση, αίσθημα ατελούς εκκένωσης της κύστης. Κατά κανόνα, τα δυσουρικά φαινόμενα εκφράζονται στα αρχικά στάδια. Στη συνέχεια αναπτύσσεται αντισταθμιστική υπερτροφία του μυϊκού στρώματος της ουροδόχου κύστης και των ουρητήρων. Τα συμπτώματα της δυσουρίας κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου εξασθενούν και στη συνέχεια αυξάνονται ξανά με την αντιστάθμιση των προσαρμοστικών μηχανισμών.
Στα αρχικά στάδια μπορεί να αναπτυχθεί δυσδυναμία, η οποία εκδηλώνεται διαφορετικά σε διαφορετικούς ασθενείς. Οι ασθενείς μπορεί να παραπονούνται για συχνές νυχτερινές στύσεις, θολό οργασμό ή επιδείνωση των στύσεων. Η επιταχυνόμενη εκσπερμάτιση σχετίζεται με μείωση του ορίου του επιπέδου διέγερσης του οργαστικού κέντρου. Οι επώδυνες αισθήσεις κατά την εκσπερμάτιση μπορεί να προκαλέσουν την άρνηση της σεξουαλικής δραστηριότητας. Στο μέλλον, οι σεξουαλικές δυσλειτουργίες γίνονται πιο έντονες. Σε προχωρημένο στάδιο, αναπτύσσεται ανικανότητα.
Ο βαθμός της σεξουαλικής διαταραχής καθορίζεται από πολλούς παράγοντες, συμπεριλαμβανομένης της σεξουαλικής σύστασης και της ψυχολογικής διάθεσης του ασθενούς. Οι παραβιάσεις της ισχύος και η δυσουρία μπορεί να οφείλονται τόσο σε αλλαγές στον προστάτη αδένα όσο και στην υποβλητικότητα του ασθενούς, ο οποίος, εάν έχει χρόνια προστατίτιδα, αναμένει την αναπόφευκτη ανάπτυξη σεξουαλικών διαταραχών και διαταραχών ούρησης. Ιδιαίτερα συχνά αναπτύσσεται ψυχογενής δυσδυναμία και δυσουρία σε υποβλητικούς, ανήσυχους ασθενείς.
Η ανικανότητα, και μερικές φορές η ίδια η απειλή πιθανών σεξουαλικών διαταραχών, είναι δύσκολο να ανεχθεί από τους ασθενείς. Συχνά υπάρχει αλλαγή χαρακτήρα, ευερεθιστότητα, αντιπαθητικός, υπερβολική ανησυχία για την υγεία του ατόμου, ακόμη και «φροντίδα για την ασθένεια».
Επιπλοκές
Ελλείψει έγκαιρης θεραπείας της οξείας προστατίτιδας, υπάρχει σημαντικός κίνδυνος ανάπτυξης προστατικού αποστήματος. Με το σχηματισμό πυώδους εστίας, η θερμοκρασία του σώματος του ασθενούς αυξάνεται στους 39-40 ° C και μπορεί να γίνει ταραχώδης φύση. Οι περίοδοι ζέστης εναλλάσσονται με έντονα ρίγη. Οι έντονοι πόνοι στο περίνεο δυσκολεύουν την ούρηση και καθιστούν αδύνατη την αφόδευση.
Η αύξηση του οιδήματος του προστάτη οδηγεί σε οξεία κατακράτηση ούρων. Σπάνια, ένα απόστημα σπάει αυθόρμητα στην ουρήθρα ή στο ορθό. Όταν ανοιχτεί, εμφανίζονται πυώδη, θολά ούρα με δυσάρεστη έντονη οσμή στην ουρήθρα· όταν ανοίγουν, τα κόπρανα περιέχουν πύον και βλέννα στο ορθό.
Η χρόνια προστατίτιδα χαρακτηρίζεται από κυματοειδή πορεία με περιόδους μακροχρόνιων υφέσεων, κατά τις οποίες η φλεγμονή στον προστάτη είναι λανθάνουσα ή εκδηλώνεται με εξαιρετικά φτωχά συμπτώματα. Οι ασθενείς που δεν ενοχλούνται από τίποτα συχνά σταματούν τη θεραπεία και στρέφονται μόνο όταν εμφανιστούν επιπλοκές.
Η εξάπλωση της λοίμωξης μέσω του ουροποιητικού προκαλεί την εμφάνιση πυελονεφρίτιδας και κυστίτιδας. Η πιο συχνή επιπλοκή της χρόνιας διαδικασίας είναι η φλεγμονή των όρχεων και της επιδιδυμίδας (επδιδυμο-ορχίτιδα) και η φλεγμονή των σπερματοδόχων κυστιδίων (κυστιδίτιδα). Το αποτέλεσμα αυτών των ασθενειών είναι συχνά η υπογονιμότητα.
Διαγνωστικά
Η χαρακτηριστική κλινική εικόνα απλοποιεί τη διαδικασία διάγνωσης σε οξεία και χρόνια προστατίτιδα. Είναι υποχρεωτικό να:
Θεραπεία της προστατίτιδας
Θεραπεία οξείας προστατίτιδας
Οι ασθενείς με μη επιπλεγμένη οξεία διαδικασία αντιμετωπίζονται από ουρολόγο σε εξωτερική βάση. Με σοβαρή δηλητηρίαση, υποψία πυώδους διαδικασίας, ενδείκνυται νοσηλεία. Πραγματοποιείται αντιβακτηριακή θεραπεία. Τα σκευάσματα επιλέγονται λαμβάνοντας υπόψη την ευαισθησία του μολυσματικού παράγοντα. Χρησιμοποιούνται ευρέως αντιβιοτικά που μπορούν να διεισδύσουν καλά στους ιστούς του προστάτη.
Με την ανάπτυξη οξείας κατακράτησης ούρων στο πλαίσιο της προστατίτιδας, καταφεύγουν στην εγκατάσταση κυστεοστομίας και όχι καθετήρα ουρήθρας, καθώς υπάρχει κίνδυνος σχηματισμού αποστήματος του προστάτη. Με την ανάπτυξη αποστήματος πραγματοποιείται ενδοσκοπική διορθική ή διουρηθρική διάνοιξη του αποστήματος.
Θεραπεία χρόνιας προστατίτιδας
Η θεραπεία της χρόνιας προστατίτιδας πρέπει να είναι πολύπλοκη, συμπεριλαμβανομένης της ετιοτροπικής θεραπείας, της φυσιοθεραπείας, της διόρθωσης του ανοσοποιητικού:
- Αντιβιοτική θεραπεία. Ο ασθενής συνταγογραφείται μακροχρόνιες σειρές αντιβακτηριακών φαρμάκων (εντός 4-8 εβδομάδων). Η επιλογή του τύπου και της δοσολογίας των αντιβακτηριακών φαρμάκων, καθώς και ο προσδιορισμός της διάρκειας της πορείας της θεραπείας πραγματοποιείται μεμονωμένα. Το φάρμακο επιλέγεται με βάση την ευαισθησία της μικροχλωρίδας σύμφωνα με τα αποτελέσματα της καλλιέργειας ούρων και της έκκρισης του προστάτη.
- Μασάζ προστάτη.Το μασάζ του αδένα έχει πολύπλοκη επίδραση στο προσβεβλημένο όργανο. Κατά τη διάρκεια του μασάζ, το φλεγμονώδες μυστικό που συσσωρεύεται στον αδένα του προστάτη συμπιέζεται έξω στους πόρους, στη συνέχεια εισέρχεται στην ουρήθρα και απομακρύνεται από το σώμα. Η διαδικασία βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος στον προστάτη, η οποία ελαχιστοποιεί τη συμφόρηση και εξασφαλίζει καλύτερη διείσδυση των αντιβακτηριακών φαρμάκων στον ιστό του προσβεβλημένου οργάνου.
- Φυσιοθεραπεία.Για τη βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος, χρησιμοποιούνται έκθεση με λέιζερ, υπερηχητικά κύματα και ηλεκτρομαγνητικές δονήσεις. Εάν είναι αδύνατη η διεξαγωγή φυσιοθεραπευτικών διαδικασιών, ο ασθενής συνταγογραφείται με θερμούς φαρμακευτικούς μικροκλυστήρες.
Σε χρόνια, μακροχρόνια φλεγμονή, ενδείκνυται η συμβουλή ανοσολόγου για την επιλογή της τακτικής της ανοσοδιορθωτικής θεραπείας. Δίνονται συμβουλές στον ασθενή για αλλαγές στον τρόπο ζωής. Η πραγματοποίηση ορισμένων αλλαγών στον τρόπο ζωής ενός ασθενούς με χρόνια προστατίτιδα είναι τόσο θεραπευτικό όσο και προληπτικό μέτρο. Συνιστάται στον ασθενή να ομαλοποιεί τον ύπνο και την εγρήγορση, να καθιερώνει δίαιτα, να διεξάγει μέτρια σωματική δραστηριότητα.
Για τη θεραπεία της προστατίτιδας, η αντιβιοτική θεραπεία είναι πιο αποτελεσματική. Φυτοθεραπεία, ανοσοδιορθωτικά και ορμονικά σκευάσματα μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού.
Ελλείψει οξέων συμπτωμάτων, η προστατίτιδα μπορεί να αντιμετωπιστεί με μεθόδους φυσιοθεραπείας. Σε περίπτωση αποστημάτων και εξογκωμάτων συνιστάται χειρουργική επέμβαση.
Θεραπεία με φάρμακα
Η θεραπεία της προστατίτιδας μέσω αντιβιοτικής θεραπείας θα πρέπει να ξεκινά με bakposev, σκοπός της οποίας είναι η αξιολόγηση της ευαισθησίας του οργανισμού σε αυτό το είδος αντιβιοτικού. Σε παραβίαση της ούρησης, ένα καλό αποτέλεσμα είναι η χρήση αντιφλεγμονωδών φαρμάκων.
Τα φάρμακα λαμβάνονται σε δισκία, σε οξείες περιπτώσεις - με τη μορφή σταγονόμετρου ή ενδομυϊκά. Για τη θεραπεία χρόνιων μορφών προστατίτιδας, τα ορθικά υπόθετα είναι αποτελεσματικά: με τη βοήθειά τους, τα φάρμακα φτάνουν στον στόχο τους πιο γρήγορα και έχουν ελάχιστη επίδραση σε άλλα όργανα.
Τα αραιωτικά του αίματος και τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα έχουν επίσης αποδειχθεί καλά.
Αντιβακτηριδιακή θεραπεία
Τα αντιβιοτικά είναι ένα αποτελεσματικό φάρμακο για την καταπολέμηση της βακτηριακής προστατίτιδας. Για να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα και να μην βλάψει το σώμα, η επιλογή του φαρμάκου, της δοσολογίας και του θεραπευτικού σχήματος θα πρέπει να γίνεται από γιατρό. Για τη σωστή επιλογή των πιο αποτελεσματικών φαρμάκων, θα πρέπει να ανακαλύψει ποιος τύπος παθογόνου προκάλεσε προστατίτιδα και επίσης να ελέγξει τον ασθενή για ανοχή στα αντιβιοτικά μιας συγκεκριμένης ομάδας.
Για την αποτελεσματική θεραπεία της χρόνιας προστατίτιδας, τα αντιβιοτικά της ομάδας φθοριοκινολόνης έχουν αποδειχθεί καλά. Η δράση τους στοχεύει στην καταστολή μιας βακτηριακής λοίμωξης και στην ενίσχυση της ανοσίας του ίδιου του οργανισμού. Επιπλέον, προτείνεται ένα βακτηριοστατικό αντιβιοτικό για την πρόληψη και τη θεραπεία συνοδών παθήσεων του ουρογεννητικού συστήματος.
Η θεραπεία της προστατίτιδας που προκαλείται από μυκόπλασμα και χλαμύδια μπορεί επιπλέον να πραγματοποιηθεί με φάρμακα μακρολίδης και τετρακυκλίνης, τα οποία επιβραδύνουν την εξάπλωση της λοίμωξης.
Η διάρκεια λήψης αντιβακτηριακών φαρμάκων είναι από 2 έως 4 εβδομάδες. Σε περίπτωση θετικής δυναμικής, το μάθημα μπορεί να παραταθεί.
Φυσιοθεραπεία
Οι φυσιοθεραπευτικές μέθοδοι στη θεραπεία της προστατίτιδας στοχεύουν στην ενεργοποίηση της κυκλοφορίας του αίματος στην περιοχή της πυέλου, στη βελτίωση των μεταβολικών διεργασιών στον προστάτη αδένα και στον καθαρισμό των πόρων. Εάν η φυσιοθεραπεία συνδυάζεται με τη λήψη αντιβιοτικών, τότε η επίδραση των τελευταίων ενισχύεται.
Οι κύριες μέθοδοι περιλαμβάνουν:
- μαγνητοθεραπεία;
- θεραπεία με λέιζερ?
- ηλεκτροφόρηση;
- ζέσταμα;
- υπέρηχος;
- επεξεργασία λάσπης?
- ακτινοβολία υψηλής συχνότητας.
- φυσιοθεραπεία.
Μία από τις παλαιότερες μεθόδους - το διορθικό μασάζ του προστάτη, σύμφωνα με τη σύγχρονη έρευνα, δεν έχει αποδεδειγμένη αποτελεσματικότητα.
Μη ειδικές θεραπείες
Οι μη ειδικές θεραπείες για την προστατίτιδα περιλαμβάνουν:
- ιρουδοθεραπεία;
- θεραπευτική νηστεία?
- βελονισμός;
- διατροφή σύμφωνα με τη μέθοδο του Ostrovsky.
- αλκαλοποίηση του σώματος σύμφωνα με τη μέθοδο του Neumyvakin.
Όλες οι μη παραδοσιακές μέθοδοι θεραπείας της προστατίτιδας συνιστώνται ανεπιφύλακτα να συντονιστούν με το γιατρό σας.
Χειρουργική επέμβαση
Οι χειρουργικές μέθοδοι καταφεύγουν σε περίπλοκες και επείγουσες περιπτώσεις:
- για παροχέτευση πυωδών αποστημάτων, τα οποία αφαιρούνται με λαπαροσκοπικές μεθόδους μέσω παρακέντησης.
- σε παραβίαση της ούρησης λόγω βλάβης του ουροποιητικού συστήματος.
- με μεγάλο όγκο της πληγείσας περιοχής.
- με σημαντικό αριθμό λίθων στο σώμα του αδένα.
Οι πέτρες και οι σκληρωμένοι ιστοί αφαιρούνται με ενδοσκοπικές μεθόδους. Με μεγάλη περιοχή βλάβης ή πολλαπλούς λίθους, καταφεύγει στην εκτομή του προστάτη.
Η διουρηθρική εκτομή είναι επίσης αποτελεσματική για τη βακτηριακή προστατίτιδα. Έτσι, είναι δυνατό να μειωθεί ο κίνδυνος υποτροπής.
Λαϊκές θεραπείες
Η θεραπεία της προστατίτιδας με λαϊκές θεραπείες είναι απίθανο να είναι αποτελεσματική από μόνη της, αλλά σε συνδυασμό με ιατρικές και φυσιοθεραπευτικές μεθόδους μπορεί να εφαρμοστεί. Αυτά περιλαμβάνουν: μελισσοκομικά προϊόντα, αφεψήματα από βότανα και σπόρους, βάμματα σκόρδου, τζίντζερ, ρέμα κάστορα, φρέσκα λαχανικά, σπόρους κολοκύθας.
Σε οξείες περιπτώσεις της πορείας της νόσου, πρέπει να συμβουλευτείτε γιατρό και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να κάνετε αυτοθεραπεία! Σε περίπτωση ρήξης πυώδους αποστήματος είναι πιθανή θανατηφόρα έκβαση.
Κεριά για προστατίτιδα
Η θεραπεία της προστατίτιδας με πρωκτικά υπόθετα είναι πολύ πιο αποτελεσματική από τα δισκία, μόνο και μόνο επειδή το ορθό είναι πολύ πιο κοντά στον προστάτη, πράγμα που σημαίνει ότι το φάρμακο θα δράσει πιο γρήγορα.
Η σύνθεση των φαρμάκων για τη θεραπεία της προστατίτιδας μπορεί να είναι εντελώς διαφορετική, συνταγογραφούνται για την επίλυση ενός συγκεκριμένου προβλήματος.
- Οι αντιβακτηριδακοί παράγοντες είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικοί για την προστατίτιδα που προκαλείται από χλαμύδια.
- Τα παυσίπονα χρησιμοποιούνται για συμπτωματική θεραπεία, ανακουφίζουν καλά τον πόνο.
- Τα ανοσοδιεγερτικά βελτιώνουν την κυκλοφορία του αίματος, ανακουφίζουν από το πρήξιμο και χρησιμοποιούνται σε σύνθετη θεραπεία.
- Τα φυτοπαρασκευάσματα έχουν ήπιο αποτέλεσμα. Αυτά, όπως τα κεριά στα προϊόντα της μέλισσας, χρησιμοποιούνται ως προσθήκη στην κύρια θεραπεία.
- Οι συνθέσεις με βάση την ιχθυόλη προάγουν τη ροή του αίματος στην περιοχή του εντερικού βλεννογόνου, η οποία επιταχύνει την εξασθένηση των φλεγμονωδών διεργασιών και βελτιώνει ελαφρώς την ανοσία.
- Τα προϊόντα με βάση τα ένζυμα εμποδίζουν το σχηματισμό ουλώδους ιστού. Συνιστάται να λαμβάνεται ως μέρος σύνθετης θεραπείας με αντιβιοτικά, αντιφλεγμονώδη και αναλγητικά φάρμακα.
Βοηθητικά φάρμακα
Για συμπτωματική θεραπεία της προστατίτιδας στους άνδρες, όπως η ανακούφιση του πόνου κατά την ούρηση, μπορείτε επιπλέον να πάρετε αντισπασμωδικά που χαλαρώνουν τους λείους μύες και έτσι ανακουφίζουν γρήγορα τον πόνο.
Συμπληρώματα διατροφής που αραιώνουν το αίμα και αντιφλεγμονώδη με βάση τα μελισσοκομικά προϊόντα, το έλαιο κολοκύθας, τα εκχυλίσματα από φρούτα φοίνικα συμβάλλουν στη γενική αποκατάσταση.
Διατροφή και τρόπος ζωής
Για τη θεραπεία της προστατίτιδας είναι πολύ σημαντική η σωστή, ισορροπημένη διατροφή και ο υγιεινός τρόπος ζωής. Τα τρόφιμα δεν πρέπει να περιέχουν πικάντικα, τηγανητά, αλμυρά, τουρσί. Στην οξεία μορφή, το αλκοόλ απαγορεύεται αυστηρά.
Το φαγητό πρέπει να περιέχει αρκετές φυτικές ίνες για την πρόληψη της δυσκοιλιότητας. Η περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη πρέπει να μειωθεί. Είναι επιθυμητό να συμπληρώσετε τη διατροφή με βότανα, τζίντζερ, σπόρους κολοκύθας.
Μη φαρμακευτική θεραπεία
Οι μέθοδοι θεραπείας χωρίς φάρμακα σάς επιτρέπουν να ενεργείτε απευθείας στον προστάτη, να αυξάνετε τη συγκέντρωση των φαρμάκων στους ιστούς του, να βοηθήσετε στην εξάλειψη της συμφόρησης.
Η υπερθερμία μικροκυμάτων πραγματοποιείται με τη χρήση ενός ορθικού καθετήρα που εισάγεται στον πρωκτό του ασθενούς. Στη συσκευή, μπορείτε να ρυθμίσετε τη θερμοκρασία που απαιτείται για έναν συγκεκριμένο τύπο έκθεσης. Για να αυξηθεί η συγκέντρωση του φαρμάκου στον προστάτη απαιτείται θέρμανση 38-40°C. Για να αποκτήσετε αντιβακτηριδιακό αποτέλεσμα - 40-45 ° C.
Σήμερα, η μη φαρμακευτική θεραπεία επικεντρώνεται στη θεραπεία με λέιζερ. Οι δυνατότητες αυτής της τεχνικής είναι μεγάλες. Υπό την επίδραση ενός λέιζερ, συμβαίνουν οι ακόλουθες διεργασίες στον προστάτη αδένα:
- ενεργοποίηση αντιδράσεων οξειδοαναγωγής.
- βελτιώνει τη μικροκυκλοφορία του αίματος.
- σχηματίζονται νέα τριχοειδή αγγεία.
- η παθογόνος μικροχλωρίδα καταστέλλεται.
- ενεργοποιείται η διαδικασία της κυτταρικής διαίρεσης, η οποία συμβάλλει στην αναγέννηση των ιστών.
Κατά την περίοδο έρευνας για τα αποτελέσματα της θεραπείας με λέιζερ σε ασθενείς με προστατίτιδα, παρατηρήθηκε μια παρενέργεια, αλλά θετική για τους σκοπούς της θεραπείας. Σε όσους ολοκλήρωσαν το μάθημα, η ισχύς αυξήθηκε, η στυτική δυσλειτουργία εξαλείφθηκε και η ζωτικότητα αποκαταστάθηκε. Για να επιτευχθεί αυτό το αποτέλεσμα, είναι απαραίτητο να χρησιμοποιήσετε μια δέσμη με συγκεκριμένο μήκος κύματος. Γενικά, η χαμηλής έντασης ακτινοβολία λέιζερ χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της χρόνιας προστατίτιδας.
Οι ασθενείς μπορούν, με δική τους πρωτοβουλία, να υποβληθούν σε θεραπεία με λέιζερ, εάν δεν συνταγογραφηθεί από τον θεράποντα ιατρό.
Χειρουργική αντιμετώπιση της χρόνιας προστατίτιδας
Η χρόνια προστατίτιδα δεν αποτελεί απειλή για τη ζωή του ασθενούς, αλλά μπορεί να μειώσει σημαντικά την ποιότητά της. Η πιο σοβαρή επιπλοκή αυτής της ασθένειας είναι ο σχηματισμός λίθων στους ιστούς του αδένα. Για την απελευθέρωσή του από τους προστόλιθους, χρησιμοποιείται διουρηθρική εκτομή.
Η χειρουργική επέμβαση πραγματοποιείται υπό τον έλεγχο της TRUS.
Εάν εμφανιστούν επιπλοκές όπως η σκλήρυνση του προστάτη, γίνεται διουρηθρική ηλεκτροχειρουργική. Εάν, σε συνδυασμό με αυτή την παθολογία, παρατηρηθεί σκλήρυνση του αυχένα της ουροδόχου κύστης, γίνεται μερική εκτομή του προστάτη.
Με απόφραξη των σπερματικών και απεκκριτικών αγωγών, ενδείκνυνται ενδοσκοπικές επεμβάσεις για την εξάλειψη των παραβιάσεων της βατότητας του μυστικού. Για το σκοπό αυτό, γίνεται μια τομή στα σπερματοδόχα κυστίδια και τους απεκκριτικούς πόρους. Με ένα απόστημα, είναι δυνατή η πλήρης αφαίρεση του αδένα.
Συνέπειες της προστατίτιδας χωρίς θεραπεία
Ακόμα κι αν τα συμπτώματα της προστατίτιδας δεν εμφανίζονται για μεγάλο χρονικό διάστημα, είναι απαραίτητο να υποβάλλεστε τακτικά σε εξέταση από ουρολόγο. Η μη πλήρως θεραπευμένη προστατίτιδα μπορεί να συνοδεύεται από σχηματισμό ασβεστοποιήσεων, οι οποίες στη συνέχεια πρέπει να αφαιρεθούν μαζί με τον αδένα. Οι ειδικοί είναι σίγουροι ότι δεν υπάρχουν άλλοι τρόποι για να αφαιρέσετε ή να διαλύσετε τις πέτρες.
Επιπλέον, παθογόνοι μικροοργανισμοί μπορούν να μεταναστεύσουν σε γειτονικά όργανα, προκαλώντας φλεγμονή. Η τρέχουσα προστατίτιδα μπορεί να προκαλέσει την ανάπτυξη αδενώματος και καρκίνου του προστάτη.
Πρόβλεψη και πρόληψη
Η οξεία προστατίτιδα είναι μια ασθένεια που έχει έντονη τάση να γίνει χρόνια. Ακόμη και με την έγκαιρη επαρκή θεραπεία, περισσότεροι από τους μισούς ασθενείς καταλήγουν με χρόνια προστατίτιδα. Η ανάρρωση απέχει πολύ από το να επιτυγχάνεται πάντα, ωστόσο, με σωστή συνεπή θεραπεία και ακολουθώντας τις συστάσεις του γιατρού, είναι δυνατό να εξαλειφθούν τα δυσάρεστα συμπτώματα και να επιτευχθεί μια μακροπρόθεσμη σταθερή ύφεση σε μια χρόνια διαδικασία.
Η πρόληψη είναι η εξάλειψη των παραγόντων κινδύνου. Είναι απαραίτητο να αποφύγετε την υποθερμία, να κάνετε εναλλαγή μεταξύ της καθιστικής εργασίας και των περιόδων σωματικής δραστηριότητας, να τρώτε τακτικά και πλήρως. Για τη δυσκοιλιότητα πρέπει να χρησιμοποιούνται καθαρτικά. Ένα από τα προληπτικά μέτρα είναι η ομαλοποίηση της σεξουαλικής ζωής, καθώς τόσο η υπερβολική σεξουαλική δραστηριότητα όσο και η σεξουαλική αποχή αποτελούν παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη προστατίτιδας. Εάν εμφανιστούν συμπτώματα ουρολογικής ή σεξουαλικά μεταδιδόμενης ασθένειας, θα πρέπει να συμβουλευτείτε έναν γιατρό εγκαίρως.